Պյոտըռը աստավ իրիցնուն. «Հովվեցեկ Աստըձուն միլլա̈տը» (1 Պետ. 5։1—4)։ Թանգագին իրից, մենկ կիդինկ, հընոր տուն հազ գընիս քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հընու կուզիս ընեց յառդում ընուշ։ Ամա բազի քեզի գայնա թըվալ տա̈, տուն չիս գայնի ա̈դ ընիլ, քոնի-օր շադ կոռձ ունիս հընու նաչարիսկու։ Ա̈դպեսա̈նա ի՞նչ գայնաս ընիլ։ Տայդգա̈ քու սիդըդ Եգովին։ Պյոտըռը կըրեց. «Ըն, վեվ-օր ձառաա̈գու միգա̈լնացը, ձառայողա̈ գիվընմիշ ըլլելով ըն ուժին, վեյնոր Աստվաձ գուդա» (1 Պետ. 4։11)։ Վերմը բելընին, վերեկնուն հեդ ռաստ կուկոն միր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը գայնոն որոշվիլ մեգ տա̈ ներ աշխըրին։ Ամա հիշա̈, հընոր «կըլխավոր չոբնողը»՝ ա̈դ Իսուս Խրիստոսնա̈։ Ըն գայնա ընեց հոմար ընիլ ըն, ինչ-օր տուն չիս գայնի ընիլ։ Վերմը պոն ըն հիմի գընա̈, վերմը պոնա̈լ ըլլելիկին ընողա̈։ Ալլայ, ինչ-օր Աստվաձ իրիցներըն բեդ գընա̈՝ ա̈դ հազ ընուշ ախպըյդացը, միտկ ընուշ ընեց մասին հընու լավ օրինագ ըլլուշ ընեց հոմար։ w23.09, 29—30 էջը, 13, 14 աբզ.

Մեզի բիդուա̈ հեռու գինուշ ա̈ս աշխարին մաշտկացը միտկ ընուշի ծեվըն։ Ետե մենկ նա̈յրինկ միտկ ընուշ ա̈ս աշխարին աբռող մաշտկացը բես, գոմաց-գոմաց մոռնոնկկու Եգովին հընու ընու օրենկնուն մասին (1 Կորնթ. 3։19)։ «Ա̈ս աշխարին իմաստուտինը» շադ սըրա դիռտմա̈գու մաշտկացը, հընոր լըսին հեչ Աստըձուն։ Պեռգամ հընու Ֆիատիրա քաղակնուն աբռող վերմը խրիստիաննին ընգոն անշընորկ գյանկով աբռող մաշտկացը ազդեցուտինին դագ։ Ա̈դ մաշտիկը ձառաեյնըգու իդըլնուն։ Իսուսը ա̈դ քաղակնուն ըլլող էրգու ժողովնուն քա̈սա̈ խըրադմը դըվավ, քոնի-օր ըներ սեկսին հեդ գաբվաձ մեխկեր գընեյնը (Հայտն. 2։14, 20)։ Ա̈կընս մենկա̈լ ըմըն թարաֆա̈ լըսինկկու սա̈ֆ մըտկեր։ Միր ընտանիկըն մեգը հընու միր ձանոտնին գայնոն ըմուն խոսկեր ասիլ, վերեկնոր դիռտմինգու մեզի, հընոր լըսինկ հեչ միր խիղջը հընու սըխալ պոմը ընինկ։ Օրինագ, ըներ գայնոն ասիլ, հընոր փիս պոն չիկա, եպոր սըյդիդ ուզաձը գընիս գամա̈լ ասիլ տա̈ Աստվաձաշընչին օրենկնին հինցաձին։ Ամա բազի մենկ գայնոնկ միտկ ընիլ, հընոր Եգովին դըվաձ այչեվուտինը քիչա̈։ Ընդի միր մոդ գայնա ցանգուտին առաչ կալ Աստվաձաշընչին «կըրվաձըն տուս» էլլուշ (1 Կորնթ. 4։6)։ w23.07, 16 էջը, 10, 11 աբզ.

Մարիին Իսուսին մորը, բիդուեր Եգովին յառդումը, հընոր գադարա̈ ընու գամկը։ Գավրիիլ հըրեշտագը աստավ Մարիին, հընոր ըն դըղու մընողա̈, չաշաձ-օր հայս ըղաձ չա̈։ Մարիըն հիսկիտ դըղա մեձըծուցաձ չուներ հընու ընու բիդվընողեր աշուշ ըն մոնչուն տին, վեյնոր ըլլողեր Մեսսիյա։ Հըմա̈լ ընու բիդուեր խոսուշ ուր նըշոնլիին, Իոսիֆին հեդ։ Ա̈դ ընկանա̈լ ղոլայ չեր, քոնի-օր ընու բիդուեր պածադռուշ, ինչպես ըն դըղու մընցաձա̈, չաշաձ ընու-օր հիչ ուվեկու հեդ բարգաձ չա̈ (Ղուկաս 1։26—33)։ Ի՞նչը յառդում ա̈րավ Մարիին ուժեղ ըլլուշ։ Ըն յառդում կուզեր միգա̈լնացմըն։ Օրինագ, ըն աստավ Գավրիիլին, հընոր ավելի շադ բադմա̈ ըն կոռձին մասին, վեյնոր ընու բիդուա̈ ընուշ (Ղուկաս 1։34)։ Շադ չոնցաձ Մարիըն կընաց ուր խըսումին Ելիզավետին մոդ ըն «քաղակը, վեյնոր կըդնըվերգու Իուդեյսկի սըռտերուն վըրըն»։ Ելիզավետըն մա̈տեց Մարիին հընու Աստըձուն սուրպ ուժը դիռտմեց ընու ասուշ պռառոչեստվըմը Մարիին մոնչուն մասին, վեյնոր ձընվողեր (Ղուկաս 1։39—45)։ Մարիըն աստավ, հընոր Եգովըն «ուր ծեռկով մեձ կոռձեր ա̈րավ» (Ղուկաս 1։46—51)։ Գավրիիլին հընու Ելիզավետին միչոցով Եգովըն ուժեղծուց Մարիին։ w23.10, 14—15 էջը, 10—12 աբզ.