Ο απόστολος Πέτρος πρότρεψε τους συμπρεσβυτέρους του: «Να ποιμαίνετε το ποίμνιο του Θεού». (1 Πέτρ. 5:1-4) Αν είστε πρεσβύτερος, ξέρουμε ότι αγαπάτε τους αδελφούς και τις αδελφές σας και θέλετε να τους ποιμαίνετε. Εντούτοις, κάποιες φορές ίσως νιώθετε ότι είστε τόσο απασχολημένος ή τόσο κουρασμένος ώστε δεν μπορείτε να εκπληρώσετε αυτόν τον διορισμό. Τι μπορείτε να κάνετε; Να εκφράζετε τις ανησυχίες σας στον Ιεχωβά. Ο Πέτρος έγραψε: «Αν κάποιος υπηρετεί, ας το κάνει αυτό εξαρτώμενος από την ισχύ που χορηγεί ο Θεός». (1 Πέτρ. 4:11) Οι αδελφοί και οι αδελφές σας ίσως αντιμετωπίζουν προβλήματα τα οποία δεν είναι δυνατόν να λυθούν πλήρως σε αυτό το σύστημα πραγμάτων. Αλλά να θυμάστε ότι “ο αρχιποιμένας”, ο Ιησούς Χριστός, μπορεί να τους βοηθήσει καλύτερα από εσάς. Μπορεί να το κάνει αυτό και σήμερα και στον νέο κόσμο. Ο Θεός ζητάει από τους πρεσβυτέρους απλώς να αγαπούν τους αδελφούς τους, να ποιμαίνουν τους αδελφούς τους και να γίνονται «παραδείγματα για το ποίμνιο». w23.09 σ. 29, 30 ¶13, 14

Δεν πρέπει να καταφεύγουμε σε ανθρώπινη λογίκευση. Αν βλέπουμε τα πράγματα από ανθρώπινη άποψη, ίσως αρχίσουμε να αψηφούμε τον Ιεχωβά και τους κανόνες του. (1 Κορ. 3:19) «Η σοφία αυτού του κόσμου» συχνά κάνει έκκληση στις σαρκικές επιθυμίες. Μερικοί Χριστιανοί στην Πέργαμο και στα Θυάτειρα υιοθέτησαν τις ειδωλολατρικές και ανήθικες απόψεις που ήταν διαδεδομένες σε εκείνες τις πόλεις. Ο Ιησούς έστειλε ισχυρή συμβουλή και στις δύο εκκλησίες επειδή ανέχονταν τη σεξουαλική ανηθικότητα. (Αποκ. 2:14, 20) Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πίεση να υιοθετήσουμε εσφαλμένες απόψεις. Συγγενείς και γνωστοί ίσως κάνουν έκκληση στα συναισθήματά μας και μας προτρέπουν να συμβιβαστούμε. Για παράδειγμα, ίσως ισχυρίζονται ότι δεν πειράζει να ενδίδουμε στις επιθυμίες μας και ότι οι ηθικοί κανόνες της Γραφής είναι απαρχαιωμένοι. Κάποιες φορές, ίσως κάνουμε τον συλλογισμό ότι η κατεύθυνση που μας δίνει ο Ιεχωβά δεν είναι επαρκής. Θα μπορούσαμε μάλιστα να μπούμε στον πειρασμό να “προχωρήσουμε πέρα από όσα είναι γραμμένα”.​—1 Κορ. 4:6. w23.07 σ. 16 ¶10, 11

Η Μαρία, η μητέρα του Ιησού, χρειαζόταν δύναμη. Δεν ήταν παντρεμένη, αλλά επρόκειτο να μείνει έγκυος. Δεν είχε αναθρέψει δικά της παιδιά, αλλά επρόκειτο να φροντίσει το παιδί που θα γινόταν ο Μεσσίας. Και εφόσον δεν είχε ποτέ της σεξουαλικές σχέσεις, πώς θα τα εξηγούσε όλα αυτά στον αρραβωνιαστικό της, τον Ιωσήφ; (Λουκ. 1:26-33) Πώς έλαβε η Μαρία δύναμη; Ζήτησε βοήθεια. Για παράδειγμα, ζήτησε από τον Γαβριήλ να της δώσει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τον διορισμό της. (Λουκ. 1:34) Έπειτα από λίγο, ταξίδεψε ως την «ορεινή περιοχή» του Ιούδα για να επισκεφτεί τη συγγενή της την Ελισάβετ. Η Ελισάβετ επαίνεσε τη Μαρία, και μέσω έμπνευσης από τον Ιεχωβά είπε μια ενθαρρυντική προφητεία για τον αγέννητο γιο της Μαρίας. (Λουκ. 1:39-45) Η Μαρία είπε ότι ο Ιεχωβά «ενήργησε κραταιά με τον βραχίονά του». (Λουκ. 1:46-51) Μέσω του Γαβριήλ και της Ελισάβετ, ο Ιεχωβά ενίσχυσε τη Μαρία. w23.10 σ. 14, 15 ¶10-12