We moeten oppassen voor menselijke redenaties. In een menselijke kijk is weinig of geen ruimte voor Jehovah en zijn normen (1 Kor. 3:19). ‘De wijsheid van deze wereld’ appelleert vaak aan vleselijke verlangens. Sommige christenen in Pergamum en Thyatira gingen de gangbare kijk overnemen van immorele mensen die afgoden aanbaden. Jezus gaf beide gemeenten stevige raad omdat ze seksuele immoraliteit tolereerden (Openb. 2:14, 20). Ook wij staan onder druk om verkeerde denkbeelden over te nemen. Familieleden en kennissen bespelen misschien je emoties om je zover te krijgen dat je concessies doet. Misschien zeggen ze dat de Bijbelse normen achterhaald zijn en dat het niet erg is toe te geven aan je verlangens. Soms kun je denken dat de instructies die Jehovah geeft niet toereikend zijn. Je kunt zelfs in de verleiding komen om ‘buiten de dingen te gaan die geschreven staan’ (1 Kor. 4:6). w23.07 16 ¶10-11

Maria had kracht nodig. Hoewel ze niet getrouwd was, zou ze zwanger worden. Ze had geen ervaring met het opvoeden van kinderen, maar ze zou nu moeten zorgen voor de jongen die de Messias zou worden. En ze had nog nooit gemeenschap gehad. Hoe moest ze alles uitleggen aan haar verloofde, Jozef? (Luk. 1:26-33) Hoe kreeg Maria de kracht die ze nodig had? Ze zocht hulp bij anderen. Zo vroeg ze Gabriël om meer informatie over de taak (Luk. 1:34). Kort daarna reisde ze helemaal naar ‘het bergland’ van Juda om haar familielid Elisabeth te bezoeken. Elisabeth prees Maria en werd door Jehovah geïnspireerd tot een opbouwende profetie over Maria’s zoon (Luk. 1:39-45). Maria zei over Jehovah: ‘Met zijn arm doet hij machtige daden’ (Luk. 1:46-51). Via Gabriël en Elisabeth maakte Jehovah Maria sterk. w23.10 14-15 ¶10-12

Een beperkt aantal discipelen van Christus is met heilige geest gezalfd. Deze 144.000 hebben een speciale relatie met Jehovah en zullen als priester met Jezus in de hemel dienen (Openb. 14:1). Het heilige van de tabernakel beeldt af dat ze hier op aarde geadopteerde geestelijke zonen van God zijn (Rom. 8:15-17). Het allerheiligste van de tabernakel beeldt de hemel af, waar Jehovah woont. Het ‘gordijn’ tussen het heilige en het allerheiligste beeldt het lichaam van Jezus af. Dat vormde een barrière die hem verhinderde de hemel binnen te gaan als de grote Hogepriester van de geestelijke tempel. Door zijn lichaam op te geven als offer voor de mensheid opende Jezus voor alle gezalfde christenen de weg tot hemels leven. Ook zij moeten hun lichaam opgeven om hun hemelse beloning te krijgen (Hebr. 10:19, 20; 1 Kor. 15:50). w23.10 28 ¶13