Temmuz

İsa’nın mucizeleri de dahil, söylediği ve yaptığı her şey babası Yehova’nın duygularını ve düşüncelerini kusursuz şekilde yansıtıyordu (Yuhn. 14:9). İsa’nın yaptığı mucizelerden ne öğrenebiliriz? İsa ve Yehova bizi çok seviyor. İsa yeryüzündeyken yaptığı mucizelerle insanların acılarını dindirdi ve böylece onları ne kadar çok sevdiğini göstermiş oldu. Bir keresinde iki kör adam kendilerine yardım etmesi için İsa’ya yalvardı (Mat. 20:30-34). İsa onların durumuna ‘acıdı’ ve onları iyileştirdi. Bu ayetlerde “acımak” olarak tercüme edilen Yunanca ifade, insanın vücudunun derinliklerinde hissettiği yoğun bir şefkat duygusuna atfeder. Böyle derin bir şefkat, sevginin bir ifadesidir. Bu duygular İsa’yı açları doyurmak ve cüzamlıları iyileştirmek üzere de harekete geçirdi (Mat. 15:32; Mar. 1:41). Şefkatli Tanrımız Yehova ve oğlu İsa Mesih bizi gerçekten çok seviyor; acı çektiğimizi görmek onlara da acı veriyor (Luka 1:78; 1. Pet. 5:7). Onlar tüm insanların yaşadığı sıkıntıları ortadan kaldırmayı gerçekten de çok istiyorlar. w23.04 3 p. 4-5

Şeytan’ın dünyasına ait popüler düşüncelere olabildiğince az maruz kalmak için pratik adımlar atabiliriz. Kutsal Kitabı okuyarak ve inceleyerek zihnimizi yararlı düşüncelerle doldurabiliriz. Ayrıca ibadetlere ve hizmete katılmak zihnimizi koruyacaktır. Bunları yaparsak Yehova gücümüzün ötesinde denenmemize izin vermeyecek (1. Kor. 10:12, 13). Bu zorlu son günlerde Yehova’ya sadık kalabilmek için her zamankinden daha çok dua etmeliyiz. O da bunu yapmanızı istiyor (Mezm. 62:8). Yehova’yı yüceltin ve yaptıkları için O’na teşekkür edin. Hizmette cesur olabilmek için O’ndan yardım isteyin. Zorlukların ve ayartıcı durumların üstesinden gelebilmek için dua edin. Hiçbir şeyin ya da hiç kimsenin, düzenli olarak dua etmenizi engellemesine izin vermeyin. w23.05 7 p. 17-18

İbadetlerimize neden katılıyoruz? Bunun en önemli nedeni Yehova’yı yüceltmektir (Mezm. 26:12; 111:1). Ayrıca ibadetlere katıldığımızda birbirimizi teşvik ediyoruz. Özellikle içinde bulunduğumuz bu zor günlerde buna çok ihtiyacımız var (1. Sel. 5:11). Elimizi kaldırıp cevap verdiğimizde bu iki amaca da ulaşmış oluyoruz. Fakat cevap verme konusunda zorluk yaşayabiliriz. Çok heyecanlandığımız için cevap vermekten çekinebiliriz veya istediğimiz kadar cevap veremiyor olabiliriz. Bu zorluklarla nasıl mücadele edebiliriz? Pavlus ‘birbirimizi teşvik etmeye’ odaklanmamızı söyledi. İmanımızı ifade etmek üzere verdiğimiz en basit cevap bile kardeşleri teşvik edebilir. Bu gerçeği anlamak cevap verme isteğimizi artırabilir. Sık sık söz hakkı alamasak da cemaatteki diğer kardeşler cevap verebildiği için mutlu olabiliriz (1. Pet. 3:8). w23.04 20 p. 1-3

Kral bir ferman çıkardı. Babil’de yaklaşık 70 yıldır sürgünde olan Yahudiler artık memleketleri İsrail’e dönebilirdi (Ezra 1:2-4). Bu sadece Yehova’nın sayesinde mümkün olabilecek bir şeydi. Çünkü Babilliler normalde esirlerini serbest bırakmazdı (İşa. 14:4, 17). Fakat Yehova Babil İmparatorluğunun yıkılmasını sağladı. Yeni yönetici de Yahudilerin memleketlerine dönebileceğini söyledi. Her Yahudi, özellikle de aile reisleri bir kararla karşı karşıyaydı: Ya Babil’den ayrılacak ya da orada kalacaklardı. Bu zor bir karardı. Bu zor yolculuk birçok yaşlı için riskliydi. Ayrıca Yahudilerin çoğu Babil’de doğmuştu. Tek bildikleri yuva, Babil’di. Onlar için İsrail, atalarının memleketiydi. Anlaşılan bazı Yahudiler Babil’de çok zengin olmuştu. Rahat evlerini, işlerini bırakıp bilmedikleri bir diyara gitme düşüncesi onlara zor gelmiş olabilir. w23.05 14 p. 1-2

Tanrı’nın Sözü tahammül, şefkat ve sevgi niteliklerini geliştirmeye devam etmemizi söyler. Luka 21:19 şöyle der: “Tahammülünüz sayesinde canlarınızı kazanacaksınız.” Koloseliler 3:12 ‘Şefkat niteliğini giyin’ der. Ayrıca 1. Selanikliler 4:9, 10’da şunları okuyoruz: “Siz birbirinizi sevmeyi Tanrı’dan öğrendiniz. . . . . Ancak kardeşler, bu konuda daha da gelişmenizi öğütlüyoruz.” Bütün bu ayetler İsa’nın takipçilerine hitaben yazılmıştı. Onlar zaten tahammül, şefkat ve sevgi gösteren kişilerdi. Yine de bu nitelikleri geliştirmeye devam etmeliydiler. Biz de bunu yapmalıyız. Birinci yüzyıldaki Hıristiyanların bu nitelikleri nasıl gösterdiğini incelemekten yarar göreceksiniz. Sonra da onları nasıl örnek alabileceğinizi ve büyük sıkıntıya nasıl hazırlıklı olabileceğinizi göreceksiniz. Bu sayede büyük sıkıntı başladığında tahammül etmeyi zaten öğrenmiş olacaksınız ve dayanmaya devam edeceksiniz. w23.07 3-4 p. 4, 8

İster meshedilmişlerden isterse de ‘başka koyunlardan’ olalım, ‘Kutsallık Yolunda’ yürümeye devam etmeliyiz. Çünkü bunu yaparsak ruhi cennette kalacağız ve ileride Krallığın getireceği nimetleri tadacağız (Yuhn. 10:16). 1919’dan beri milyonlarca insan Büyük Babil’den, yani sahte din dünya imparatorluğundan ayrılıyor ve bu mecazi yolda yürümeye başlıyor. Yehova, Babil’den ayrılan Yahudiler için yoldaki engelleri kaldırmıştı (İşa. 57:14). Peki benzer bir şeyi çağımızdaki “Kutsallık Yolu” için de yaptı mı? Evet aslında yaptı. 1919’dan yüzlerce yıl önce, Kendisine derin saygı duyan kişileri kullanarak Büyük Babil’den çıkış yolunu hazırlamaya başladı (İşaya 40:3 ile karşılaştırın). Onlar, bu mecazi yol için bazı hazırlık çalışmaları yaptı. Bu sayede yıllar sonra doğru yürekli insanlar Büyük Babil’den ayrılabilir ve pak tapınmanın kurulduğu ruhi cennete girebilirdi. w23.05 15-16 p. 8-9

Yehova, O’na mutlu bir şekilde ve istekle hizmet etmemizi istiyor (2. Kor. 9:7). Diyelim ki ruhi bir hedefe ulaşmak istiyoruz ama bunu içimizden gelerek yapmıyoruz. Yine de çabalamaya devam edelim mi? Elçi Pavlus da benzer bir durum yaşamıştı. O şöyle dedi: “Bedenimi yumruklayıp onu köle gibi hükmüm altına alıyorum” (1. Kor. 9:25-27). Pavlus, içinden tam tersini yapmak gelse de doğru olanı yapmak için kendini zorladı. Bunu kendini zorlayarak yapsa da Yehova onun hizmetini kabul etti ve çabalarını bol bol ödüllendirdi (2. Tim. 4:7, 8). İçimizden gelmese bile hedefimize ulaşmak için çaba göstermeye devam edelim. Çabamız Yehova’yı mutlu edecek. Belki hedef edindiğimiz şeyi çok severek yapmıyoruz. Ama bize zor gelse de bunu yapmamız Yehova’yı sevdiğimizi gösteriyor ve bu Yehova’yı mutlu ediyor. Yehova Pavlus gibi bizim çabalarımızı da ödüllendirecek (Mezm. 126:5). O’ndan karşılık aldıkça içimizdeki istek de artacak. w23.05 29 p. 9-10

Elçi Pavlus, Yehova’nın gününde kurtulamayacak kişileri uyuyan insanlara benzetti. Onlar zamanın nasıl geçtiğini ve etraflarında neler olup bittiğini anlayamazlar. Bu yüzden de önemli gelişmeleri fark edemez ve bunlar karşısında tepkisiz kalırlar. Bugün insanların çoğu mecazi anlamda uykuya dalmış durumda (Rom. 11:8). Onlar “son günlerde” yaşadığımızı ve büyük sıkıntının yaklaştığını gösteren kanıtlara karşı kayıtsızlar (2. Pet. 3:3, 4). Biz ise uyanık kalmakla ilgili öğüdün her geçen gün daha da önem kazandığının farkındayız (1. Sel. 5:6). Dolayısıyla, sakin ve dengeli kalmalıyız. Neden? Siyasi ve sosyal meselelere karışmamak için. Yehova’nın günü yaklaştıkça bu konularda taraf tutmamız için gördüğümüz baskı artacak. Ama kaygılanmamıza gerek yok. Çünkü Tanrı’nın ruhu sakin ve dengeli olmamıza ve doğru kararlar vermemize yardım edecek (Luka 12:11, 12). w23.06 10 p. 6-7

Şimşon denince aklınıza ne geliyor? Büyük ihtimalle çok güçlü birini düşünüyorsunuz. O gerçekten de öyle biriydi. Fakat Şimşon aldığı yanlış bir karar yüzünden çok acı şeyler de yaşadı. Yine de Yehova Şimşon’un iman yansıtan işlerine odaklandı ve bizim yararımız için onun yaşadıklarını Kutsal Kitaba kaydettirdi. Yehova halkı İsrail’e yardım etmesi için Şimşon’u seçti ve onun harika işler başarmasını sağladı. Şimşon öldükten yüzyıllar sonra Pavlus Tanrı ilhamıyla bazı imanlı kişilerden bahsetti. Onların arasında Şimşon’u da saydı (İbr. 11:32-34). Şimşon’un yaşadıkları bugün bizi de güçlendirebilir. O zor durumlarda bile Yehova’ya güvendi. Şimşon’un yaşadıklarından bazı dersler çıkarabilir ve bu derslerden çok yarar görebiliriz. w23.09 2 p. 1-2

Kaygılarımızı Yehova’ya sık sık ve açık şekilde anlatarak tahammülümüzü güçlendirebiliriz (1. Sel. 5:17). Belki şu anda ağır bir sınav yaşamıyor olabilirsiniz. Yine de üzüldüğünüzde, ne yapacağınızı bilemediğinizde veya bunaldığınızda Yehova’ya dua edip O’ndan yardım istiyor musunuz? Eğer şimdiden küçük sorunlar yaşadığınızda Yehova’ya sığınırsanız, gelecekte daha büyük zorluklar yaşadığınızda da bunu yapacaksınız. Yehova’nın en doğru zamanda ve en doğru şekilde size yardım edeceğinden kuşku duymayacaksınız (Mezm. 27:1, 3). Eğer bugün zorluklara dayanırsak büyük sıkıntıda yaşayacağımız zorluklara daha kolay dayanabiliriz (Rom. 5:3). Neden böyle söylüyoruz? Birçok kardeşimiz tahammül ettikleri her sınavın, onları bir sonraki zorluğa hazırladığını gördü. Tahammül onları arındırdı. Yehova’nın yardıma hazır olduğuna daha çok güvendiler ve imanları güçlendi. İman da bir sonraki sınava dayanmalarına yardım etti (Yak. 1:2-4). w23.07 3-4 p. 7-8

Yehova, alçakgönüllü ve şefkatli olduğu için makul davranır. Örneğin Sodom’la ilgili olayda alçakgönüllü davranmıştı. Meleklerini kullanarak Lût’a dağlık bölgeye kaçmasını söyledi. Fakat Lût bundan korktu ve ailesiyle Tsoar’a kaçmak için yalvardı. Aslında Yehova orayı da yok edecekti. Fakat Lût’un isteğini kabul etti ve orayı yok etmedi (Başl. 19:18-22). Yüzyıllar sonra Yehova, Nineve halkına şefkat göstererek makul davrandı. Şehrin yakında yıkılacağını söylemek için Yunus’u Nineve’ye gönderdi. Fakat Nineve halkı tövbe ettiği için Yehova onlara acıdı ve şehri yok etmekten vazgeçti (Yun. 3:1, 10; 4:10, 11). w23.07 21 p. 5

Yehoaş’ın yaşadıklarından neler öğrenebiliriz? O sanki cılız kökleri olup desteğe ihtiyaç duyan bir ağaç gibiydi. Yehoaş, ona destek olan Yehoyada öldükten sonra hakikate isyan edenleri dinledi ve Yehova’dan uzaklaştı. Bu durum bize şunu öğretir: Tanrı’ya duyduğumuz korku ailemize ya da kardeşlerimize bağlı olmamalı. Ruhen güçlü kalmak istiyorsak Tanrı’ya bağlılığımızı ve O’na duyduğumuz korkuyu güçlendirmeliyiz. Bunu da düzenli inceleme yaparak, derin düşünerek ve dua ederek yapabiliriz (Yer. 17:7, 8; Kol. 2:6, 7). Yehova bizden çok fazla şey istemez. Vaiz 12:13 Yehova’nın bizden ne istediğini şöyle özetliyor: “Tanrı’dan kork, O’nun emirlerini tut. Çünkü insanın tüm yükümlülüğü budur.” Tanrı’dan korkarsak ileride karşımıza çıkacak sınavların üstesinden gelebilir ve sadık kalabiliriz. Hiçbir şey Yehova’yla aramızdaki dostluğu bozamaz. w23.06 18-19 p. 17-19

Bu ayet şu sözlerle başlıyor: “Tahtta oturan şöyle dedi” (Vah. 21:5a). Vahiy kitabındaki görüntülerde Yehova sadece üç kez konuşur. Ve bu onlardan biridir. Dolayısıyla bu vaadi güçlü bir melek ya da diriltilmiş İsa değil, bizzat Yehova verdi. Bu sözlere kesinlikle güvenebiliriz, çünkü Yehova ‘yalan söyleyemez’ (Tit. 1:2). Evet, Vahiy 21:5, 6’daki sözler mutlaka yerine gelecek. “İşte!” kelimesini düşünelim. “İşte” olarak tercüme edilen Yunanca ifade Vahiy kitabında sık sık geçer. Bu ifade sayesinde okuyucu ardından gelecek cümlenin önemli olduğunu anlıyordu. Peki sonra Yehova ne dedi? “Her şeyi yeni yapıyorum.” Aslında Yehova gelecekte yapacağı şeylerden bahsediyordu. Ama O, vaatlerini yerine getireceğinden kesinlikle emin olduğu için bunları o sırada gerçekleştiriyormuş gibi söyledi (İşa. 46:10). w23.11 3 p. 7-8

Elçi Petrus zayıflıklarıyla mücadele etti. Birkaç örneğe bakalım. İsa Kutsal Yazılarda bildirildiği gibi acı çekip öldürülmesi gerektiğini açıkladığında Petrus onu azarladı (Mar. 8:31-33). Ayrıca o ve diğer elçiler tekrar tekrar aralarında kimin en büyük olduğunu tartıştı (Mar. 9:33, 34). İsa’nın ölümünden önceki son gece Petrus kendini tutamayıp bir adamın kulağını kesti (Yuhn. 18:10). Ayrıca aynı gece korkuya kapılıp İsa’yı tanıdığını üç kere inkâr etti (Mar. 14:66-72). Bunun sonucunda kahroldu. İsa Petrus’tan ümidini kesmedi. Diriltildikten sonra ona kendisine duyduğu sevgiyi ifade etmesi için fırsat verdi. Ardından ona “Koyunlarımı güt” dedi (Yuhn. 21:15-17). Petrus bu görevi kabul etti. Pentekost günü Yeruşalim’deydi ve kutsal ruhla meshedilen ilk kişiler arasında yer aldı. w23.09 21-22 p. 6-7

Elçi Petrus ihtiyarlara “Tanrı’nın sürüsünü güdün” dedi (1. Pet. 5:1-4). İhtiyarlar, kardeşleri çok seviyorsunuz ve onlara yardım etmek istiyorsunuz. Bunun farkındayız. Fakat bazen çok meşgul ya da yorgun olduğunuzdan görevinizi yerine getirmekte zorlanabilirsiniz. Size ne yardım edebilir? Yehova’ya içinizi dökün. Petrus şöyle yazdı: “Hizmet eden, Tanrı’nın verdiği güce dayanarak hizmet etsin” (1. Pet. 4:11). Kardeşlerinizin yaşadığı bazı sorunlar bu sistemde tam olarak çözülemeyebilir. Fakat unutmayın bizim ‘başçobanımız’ İsa’dır. O, kardeşlerinize herkesten daha iyi yardım edebilir. Üstelik bunu şimdi olduğu gibi yeni dünyada da yapacak. Yehova’nın ihtiyarlardan tek isteği kardeşlerini sevmeleri, onlara destek olmaları ve ‘sürüye örnek olmaları.’ w23.09 29-30 p. 13-14

İnsanların fikirlerinden etkilenmemek için dikkatli olmalıyız. Yehova’nın emirlerini hiçe sayan insanların düşüncelerinden etkilenirsek biz de Yehova’yı ve O’nun standartlarını göz ardı etmeye başlayabiliriz (1. Kor. 3:19). “Bu dünyanın aklı” bedensel arzuları önemser. Geçmişte Bergama ve Tiyatira şehirlerinde birçok insan, putperestlik ve ahlaksızlık yapıyordu. Bu şehirlerdeki Hıristiyanlardan bazıları da çevrelerindeki insanlardan etkilenmişti. İsa, cinsel ahlaksızlığa göz yumdukları için her iki cemaati de ciddi şekilde uyardı (Vah. 2:14, 20). Bugün bizler de yanlış fikirleri benimsemek konusunda ciddi bir baskı görüyoruz. Ailemiz ve arkadaşlarımız, Yehova’nın kanunlarının kısıtlayıcı olduğuna bizi ikna etmeye çalışabilir. Örneğin bedensel arzularımıza göre davranmanın yanlış olmadığını söyleyebilirler. Ya da Kutsal Kitaptaki ahlak standartlarının modasının geçtiğini iddia edebilirler. Bu fikirlerden etkilenirsek Yehova’nın kanunlarını çiğneyebiliriz. Bazen Yehova’nın verdiği talimatların yeterli olmadığını düşünebiliriz. Bunun sonucunda “yazılanların dışına çıkma” tuzağına düşebiliriz (1. Kor. 4:6). w23.07 16 p. 10-11

İsa’nın annesi Meryem’in güce ihtiyacı vardı. Daha evli değildi. Kimseyle bir ilişkisi olmamıştı ama hamile kalacaktı. Çocuk yetiştirmek konusunda bir tecrübesi yoktu. Üstüne üstlük doğuracağı çocuk ileride Mesih olacaktı. Hamile kaldığını nişanlısı Yusuf’a nasıl açıklayacaktı? (Luka 1:26-33). Meryem nereden güç buldu? O başkalarından yardım aldı. Örneğin, Cebrail’den bu görevle ilgili daha çok bilgi istedi (Luka 1:34). Bundan kısa süre sonra da Yahuda’nın dağlık bölgesinde yaşayan akrabası Elizabet’i ziyarete gitti. Elizabet onu görünce övgü dolu sözler söyledi ve Tanrı ilhamıyla Meryem’in doğacak bebeğiyle ilgili bazı sözler bildirdi (Luka 1:39-45). Meryem çok güç bulmuş olmalı. O, Yehova “güçlü koluyla büyük işler başardı” dedi (Luka 1:46-51). Evet, Yehova Cebrail ve Elizabet aracılığıyla Meryem’i güçlendirdi. w23.10 14-15 p. 10-12

Ruhla meshedilmiş İsa’nın takipçilerinin sayısı 144.000’le sınırlıdır. Bu kişiler gökte İsa’yla birlikte kâhin olarak hizmet edecek (Vah. 14:1). Onların Yehova’yla özel bir ilişkisi vardır. Daha yeryüzündelerken, Yehova ruhuyla onları mesheder ve oğulları olarak evlat edinir. Kutsal Yer, onların Tanrı’yla aralarındaki bu özel ilişkiyi temsil eder (Rom. 8:15-17). Kutsal Çadırdaki En Kutsal Yer göğü, yani Yehova’nın bulunduğu yeri temsil eder. Kutsal Yer ile En Kutsal Yeri birbirinden ayıran perde ise İsa’nın bedenini temsil eder. Yeryüzündeyken onun bedeni, ruhi mabedin büyük başkâhini olarak göğe girmesine bir engeldi. Fidyeyi ödemek için insan bedeninden vazgeçti. Bu sayede tüm meshedilmiş Hıristiyanlar için göğe giden yolu açmış oldu. Meshedilmişlerin de gökteki ödüllerini almak için insan bedenlerini bırakmaları gerekiyor (İbr. 10:19, 20; 1. Kor. 15:50). w23.10 28 p. 13

Bir keresinde Efraimliler Gideon’u acımasızca eleştirmişti (Hâk. 8:1-3). Fakat o sakin kaldı. Öfkeyle karşılık vermedi. Alçakgönüllülükle onları dinledi ve sözleriyle sakinleştirdi. Hikmetli ihtiyarlar eleştirildiklerinde dikkatle dinleyerek ve yumuşak başlı davranarak Gideon’u örnek alabilir (Yak. 3:13). Bu şekilde cemaatin barışına da katkıda bulunurlar. Gideon Midyan’a karşı zafer kazandığında insanlar onu övdü, fakat o dikkati Yehova’ya çekti (Hâk. 8:22, 23). İhtiyarlar onu nasıl örnek alabilir? Görevlerini Yehova’nın yardımıyla başardıklarını dile getirerek bunu yapabilirler (1. Kor. 4:6, 7). Örneğin bir ihtiyar öğretim becerilerinden dolayı övülebilir. Bu durumda, bilginin kaynağının Kutsal Kitap olduğunu söyleyebilir. Ya da bunu Yehova’nın teşkilatının verdiği eğitim sayesinde başarabildiğini dile getirebilir. İhtiyarlar dikkati kendilerine çekip çekmediklerini de düşünmelidir. w23.06 4 p. 7-8

Eğer dualarımıza istediğimiz cevabı alamıyorsak kendimize şunu sorabiliriz: “Doğru şey için mi dua ediyorum?” Genelde insanlar olarak kendimiz için neyin en iyisi olduğunu bildiğimizi düşünüyoruz. Fakat istediğimiz şey uzun vadede bizim yararımıza olmayabilir. Diyelim ki bir sorunun çözümü için Yehova’ya dua ediyoruz. Fakat bizim düşündüğümüzden daha iyi çözümler olabilir. Veya duamızda istediğimiz bazı şeyler Yehova’nın amacıyla uyumlu olmayabilir (1. Yuhn. 5:14). Çocuklarının hakikatte kalması için Yehova’ya dua eden bir anne babayı düşünelim. Bu özünde yanlış bir istek değil. Fakat unutmayalım ki, Yehova kimseyi O’na hizmet etmesi için zorlamaz. O, çocuklar da dahil hepimizin O’na kendi isteğiyle ibadet etmesini istiyor (Tekr. 10:12, 13; 30:19, 20). Anne babalar bunun yerine Yehova’dan çocuklarının yüreğine erişebilmeleri için yardım isteyebilir. Bu sayede çocukları Yehova’yı sevebilir ve O’nun dostu olmak isteyebilir (Özd. 22:6; Efes. 6:4). w23.11 21 p. 5; 23 p. 12

Teselli, sevgimizi göstermenin neden önemli bir yoludur? Kutsal Kitapla ilgili bir kaynağa göre bu ayetteki “teselli” kelimesi, “büyük bir zorluk yaşayan birini güçlendirmek için onun yanında durmak” anlamına gelir. Dolayısıyla sıkıntı içindeki bir kardeşimizi teselli ederek, hayat yolunda onun ayağa kalkmasına ve yola devam etmesine yardım ederiz. Kardeşlerimizi teselli ettiğimiz her seferinde onlara olan sevgimizi göstermiş oluruz (2. Kor. 7:6, 7, 13). Şefkat ve teselli birbiriyle yakından bağlantılıdır. Nasıl? Birine şefkat duyarsak onu teselli etmek ve acılarını hafifletmek isteriz. Yani önce şefkat duyarız, sonra teselli ederiz. Yehova için de aynısı geçerlidir. O insanlara şefkat duyduğu için onları teselli etmek ister. Pavlus bu gerçeği şöyle dile getirmişti: “O merhamet dolu Babadır, her tesellinin kaynağı olan Tanrı’dır” (2. Kor. 1:3). w23.11 9-10 p. 8-10

İsa’nın takipçileri olarak hepimiz sıkıntılarla karşılaşmayı bekliyoruz. Elçi Pavlus’u düşünelim. O, Selaniklilere şöyle yazmıştı: “Sıkıntıların kaçınılmaz olduğunu yanınızda bulunduğumuz sırada söylüyorduk ve bildiğiniz gibi böyle de oldu” (1. Sel. 3:4). Korintoslulara da şunu yazmıştı: “Başımıza gelen sıkıntıdan habersiz kalmanızı istemeyiz. . . . . Hayatta kalacağımızı bile sanmıyorduk” (2. Kor. 1:8; 11:23-27). Biz de bugün öyle ya da böyle sıkıntılarla karşılaşıyoruz (2. Tim. 3:12). İsa’yı takip ettiğiniz için arkadaşlarınız ya da akrabalarınız size karşı çok acımasızca davranıyor olabilirler. Ya da her konuda dürüst davrandığınız için iş yerinde bazı zorluklarla karşılaşıyor olabilirsiniz (İbr. 13:18). Ya da ümidinizi başkalarına anlattığınız için yetkililerden muhalefet görüyor olabilirsiniz. Karşılaştığımız sıkıntı ne olursa olsun Pavlus kıvanç duyabileceğimizi söyledi. w23.12 10-11 p. 9-10

Yakup birçok sorunla mücadele etti. Çocukları Şimeon ve Levi hem Yehova’nın ismine hem de ailelerine leke getirdi. Ayrıca çok sevdiği karısı Rahel, ikinci çocuğunu doğururken öldü. Dahası Yakup yaşlandığında şiddetli kıtlık nedeniyle Mısır’a gitmek zorunda kaldı (Başl. 35:16-19; 37:28; 45:9-11, 28). Yakup tüm bunlara rağmen Yehova’ya ve O’nun vaatlerine güvenmeye devam etti. Karşılığında da Yehova, ondan memnun olduğunu gösterdi. Örneğin, ona maddi açıdan bol bol bereket verdi. Ayrıca onu, yıllar önce öldüğünü sandığı oğlu Yusuf’a kavuşturdu. Yakup, Yehova’ya ne büyük bir minnettarlık duymuş olmalı. O, Yehova’yla olan yakın ilişkisi sayesinde zorlukların üstesinden gelebildi (Başl. 30:43; 32:9, 10; 46:28-30). Biz de Yehova’yla yakın ilişkimizi korursak sorunların üstesinden gelebiliriz. w23.04 15 p. 6-7

23. Mezmur’u Davut kaleme almıştır. O, bu ilahide Yehova’nın sevgisine ve desteğine duyduğu güveni ifade etti. Çobanı Yehova’yla arasındaki güçlü bağı tarif etti. Davut Yehova’nın kendisini yönlendirmesine izin verdi ve O’na tamamen güvendi. Yehova’nın onu tüm hayatı boyunca seveceğinden emindi. Peki o nasıl bu kadar emin olabildi? Yehova her zaman Davut’un ihtiyaçlarıyla ilgileniyordu. Davut’un O’nunla yakın bir dostluğu vardı ve kendisini onayladığını biliyordu. Bu nedenle gelecekte başına ne gelirse gelsin Yehova’nın onun ihtiyaçlarıyla ilgileneceğinden emindi. Davut’un Yehova’nın sevgisine olan güveni kaygılarından çok daha ağır basıyordu. Bu nedenle mutluydu ve hayatından memnundu (Mezm. 16:11). w24.01 28-29 p. 12-13

2. Dünya Savaşı’ndan bu yana Yehova’nın toplumu birçok ülkede barış içinde ve özgürce iyi haberi duyurabiliyor. Tüm bu yıllar boyunca Krallık işi hızla ilerledi ve harika sonuçlar verdi. Günümüzde de Yönetim Kurulundaki biraderler Mesih’in rehberliğini izliyor. Kardeşlere verdikleri talimatların Yehova’nın ve İsa’nın görüşünü yansıtmasını istiyorlar. Bu talimatları çevre gözetmenleri ve ihtiyarlar aracılığıyla cemaatlere iletiyorlar. Başta meshedilmiş ihtiyarlar olmak üzere tüm ihtiyarlar Mesih’in ‘sağ elindedir’ (Vah. 2:1). Tabii ki bu ihtiyarlar da kusurlu ve hatalar yapıyor. Musa, Yeşu ve elçiler de zaman zaman hatalar yaptı (Say. 20:12; Yeşu 9:14, 15; Rom. 3:23). Yine de Mesih sadık hizmetkârı ve tayin edilmiş ihtiyarları yönlendiriyor. Ve bunu yapmaya devam edecek. Bu yüzden Mesih’in, bu tayin edilmiş kardeşler aracılığıyla sağladığı rehberliğe gönül rahatlığıyla güvenebiliriz. w24.02 23-24 p. 13-14

Sohbetlerimizde Yehova’ya duyduğumuz minnettarlığı ve sevgiyi bol bol ifade edelim. Bu Yehova’yı memnun edecek. Hizmetteyken amacımız, insanların Yehova’ya yaklaşmasına yardım etmek (Yak. 4:8). Onların da Yehova’yı bizim gibi sevmesini istiyoruz. İnsanların Yehova’yı tanımasına seve seve yardım ediyoruz. Onlara Kutsal Kitaptan O’nun sevgisini, adaletini, hikmetini, gücünü ve diğer güzel niteliklerini gösteriyoruz. Tanrı’ya benzemeye çalışarak da O’nu yüceltiyoruz. Böyle yaptığımızda bu kötü dünyada dikkat çekiyoruz. Bazı insanlar farklı olduğumuzu fark ediyor ve bunun nedenini merak ediyor (Mat. 5:14-16). Onlarla sohbet ederken neden farklı olduğumuzu açıklayabiliriz. Bunun sonucunda iyi yürekli kişiler Yehova’yı tanımak isteyebilir. Bu yollarla Yehova’yı yücelttiğimizde O’nun yüreğini sevindiririz (1. Tim. 2:3, 4). w24.02 10 p. 7

İsa’nın olgun bir takipçisi olmak için bazı yararlı beceriler geliştirmelisiniz. Bunlar size şu gibi alanlarda yardım edecek: Cemaatte sorumluluklar üstlenmek, kendinizi veya ailenizi geçindirmek için bir işte tutunmak ve başkalarıyla iyi ilişkilere sahip olmak. Örneğin okuma yazmayı iyi öğrenin. Kutsal Kitap mutlu ve başarılı bir adamın Tanrı’nın Sözünü her gün okuduğunu ve üzerinde derin düşündüğünü söyler (Mezm. 1:1-3). Kutsal Kitabı her gün okursanız Yehova’nın düşünce tarzını öğrenirsiniz. Böylece daha net düşünebilir ve öğrendiklerinizi hayatınızda uygulayabilirsiniz (Özd. 1:3, 4). Kardeşlerimizin Kutsal Kitaptan eğitim ve öğüt verebilen biraderlere ihtiyacı var. Okuma yazmayı iyi öğrenirseniz, bilgilendirici ve iman güçlendirici konuşmalar hazırlayabilir ya da cevaplar verebilirsiniz. Ayrıca imanınızı güçlendirmenize ve başkalarını teşvik etmenize yardım edecek yararlı notlar alabilirsiniz. w23.12 26-27 p. 9-11

Korkuya kapıldığınızda Yehova’nın gelecekte Şeytan olmadığında yapacakları üzerinde düşünün. 2014 Bölge İbadetindeki bir gösteride bir baba, ailesiyle 2. Timoteos 3:1-5’i sanki cenneti tarif ediyormuş gibi değiştirmişti. Şöyle okumuştu: “Fakat şunu bil ki, yeni dünyada şimdiye kadarki en mutlu günler yaşanacak. Çünkü insanlar birbirini seven, ruhi şeyleri seven, haddini bilir, alçakgönüllü, Tanrı’yı yücelten, ana babaya itaatli, minnettar, vefalı, ailelerini çok seven, uzlaşmaya hazır, başkaları hakkında daima olumlu konuşan, özdenetim sahibi, iyi huylu, iyiliği seven, güvenilir, yumuşak başlı, uysal, zevk yerine Tanrı’yı seven, Tanrı’ya gönülden bağlı kişiler olacaklar; onlara sıkıca yapış.” Siz de ailenizle veya kardeşlerle birlikte yeni dünyayı hayal edebilir misiniz? w24.01 6 p. 13-14

Yehova’nın, toplumundan memnun olduğuna eminiz. Kutsal Kitap şöyle der: “Yehova halkından hoşlanır” (Mezm. 149:4). Fakat zaman zaman şöyle düşünebiliriz: “Yehova benden memnun mu?” Yehova’nın geçmişte yaşamış bazı sadık kulları da benzer düşüncelerle mücadele etti (1. Sam. 1:6-10; Eyüp 29:2, 4; Mezm. 51:11). Kutsal Kitap kusurlu insanların Yehova’nın onayını kazanabileceğini açıkça gösterir. Tanrı’nın onayını nasıl kazanabiliriz? İsa’ya iman edip vaftiz edilerek (Yuhn. 3:16). Bu yolla günahlarımızdan tövbe ettiğimizi ve Tanrı’nın isteğini yapacağımıza söz verdiğimizi gösteririz (Elçi. 2:38; 3:19). Bu adımları Yehova’yla yakın bir ilişki kurmak için atarız. Bu da O’nu mutlu eder. Adağımıza uygun yaşamak için elimizden geleni yaparsak Yehova hoşnut olur ve bizi yakın dostu olarak görür (Mezm. 25:14). w24.03 26 p. 1-2

Yetkililer iyi haberi duyurmayı bırakmamızı emrettiğinde İsa’nın öğrencilerini örnek alalım ve bu işe devam edelim. Yehova hizmetimizi yerine getirebilmemiz için bize mutlaka yardım edecek. Öyleyse, cesaret ve hikmet için dua edin. Problemlerle mücadele ederken Yehova’dan yardım isteyin. Birçoğumuz fiziksel ve duygusal zorluklar yaşıyoruz. Sevdiklerimizi kaybediyor, ailevi sorunlar yaşıyor, zulüm görüyor ya da başka problemlerle karşılaşıyoruz. Salgınlar ve savaşlar bu durumlarla mücadele etmeyi daha da zorlaştırıyor. Böyle zamanlarda Yehova’ya içinizi dökün. O’na, hissettiklerinizi yakın bir arkadaşınıza anlatır gibi anlatın ve Yehova’nın sizin için ‘gerekeni yapacağına’ güvenin (Mezm. 37:3, 5). Duayı hiç bırakmamak ‘sıkıntılara dayanmamıza’ yardım edecek (Rom. 12:12). Yehova kullarının neler yaşadığını görüyor, ‘yardım yakarışlarını işitiyor’ (Mezm. 145:18, 19). w23.05 5-6 p. 12-15

Önemli kararlar vermeden önce “Yehova’nın isteğinin” ne olduğunu anlamalıyız ve buna uygun şekilde davranmalıyız (Efes. 5:10, 17). Durumumuza uygun Kutsal Kitap ilkelerini bulduğumuzda, aslında Tanrı’nın bu konu hakkında ne düşündüğünü öğrenmiş oluruz. Daha sonra bu ilkeleri uyguladığımızda doğru kararlar veririz. “Kötü olan” yani düşmanımız Şeytan, bizi bu dünyanın değer verdiği şeylerle meşgul etmek istiyor (1. Yuhn. 5:19). Bunun sonucunda Yehova’ya hizmet etmek için zaman bulamayacağımızı biliyor. Dikkat etmezsek kolaylıkla paraya, eğitime ya da işe odaklanabiliriz. Yehova’ya hizmet etmeyi geri plana atabiliriz. Bunu yapmak bu dünyanın düşünüşünden etkilendiğimizi gösterir. Elbette bunlar özünde yanlış şeyler değil. Ama hiçbir zaman hayatımızın odak noktası haline gelmemeliler. w24.03 24 p. 16-17