Apostoł Piotr zmagał się ze słabościami. Przyjrzyjmy się kilku sytuacjom. Kiedy Jezus wyjaśnił, że zgodnie z proroctwami będzie musiał cierpieć i umrzeć, Piotr go zganił (Marka 8:31-33). On i inni apostołowie wielokrotnie spierali się o to, kto z nich jest ważniejszy (Marka 9:33, 34). W noc przed śmiercią Jezusa Piotr pod wpływem impulsu odciął ucho pewnemu mężczyźnie (Jana 18:10). Tej samej nocy uległ strachowi i trzy razy zaparł się swojego przyjaciela (Marka 14:66-72). W rezultacie zaczął gorzko płakać. Jezus nie spisał swojego przygnębionego apostoła na straty. Po zmartwychwstaniu dał Piotrowi możliwość, żeby dowiódł miłości do niego. Powierzył mu też zadanie pokornego pasienia swoich owiec (Jana 21:15-17). Piotr chętnie się go podjął. Był w Jerozolimie podczas Pięćdziesiątnicy i znalazł się wśród pierwszych osób namaszczonych duchem świętym. w23.09 s. 22, ak. 6, 7

Apostoł Piotr zachęcał współstarszych: „Paście powierzoną wam trzodę Bożą” (1 Piotra 5:1-4). Jeśli jesteś starszym, bez wątpienia kochasz braci i siostry i chcesz im usługiwać. Ale niekiedy może ci się wydawać, że jesteś tak zajęty lub zmęczony, że nie dasz rady sprostać temu zadaniu. Co możesz zrobić? Powiedz o swoich odczuciach Jehowie. Piotr napisał: „Jeśli ktoś usługuje, niech to robi, polegając na sile, której udziela Bóg” (1 Piotra 4:11). Twoi współwyznawcy mogą zmagać się z problemami, których nie da się w pełni rozwiązać w tym systemie rzeczy. Ale pamiętaj, że „naczelny pasterz”, Jezus Chrystus, może im pomóc lepiej, niż ktokolwiek inny. Może to zrobić zarówno teraz, jak i w nowym świecie. Jehowa pragnie, żeby starsi po prostu kochali swoich braci, zapewniali im pasterską opiekę i byli „przykładami dla trzody”. w23.09 ss. 29, 30, ak. 13, 14

Musimy unikać polegania na ludzkim sposobie myślenia. Gdybyśmy patrzyli na sprawy z ludzkiego punktu widzenia, moglibyśmy zacząć ignorować Jehowę i Jego normy (1 Kor. 3:19). „Mądrość tego świata” często odwołuje się do cielesnych pragnień. Niektórzy chrześcijanie w Pergamonie i Tiatyrze przejęli popularne w tych miastach bałwochwalcze i niemoralne poglądy. Jezus stanowczo napomniał oba te zbory za tolerowanie niemoralności (Obj. 2:14, 20). Na nas też wywierana jest presja, żebyśmy przejęli niewłaściwe poglądy. Członkowie rodziny i znajomi mogą grać na naszych emocjach i nakłaniać nas do łamania praw Bożych. Mogą twierdzić, że uleganie swoim pragnieniom to nic złego i że biblijne normy moralne są przestarzałe. Niekiedy może nam się wydawać, że wskazówki, które otrzymujemy od Jehowy, nie są wystarczająco jasne. Czasami może nas nawet brać pokusa, żeby ‛wyjść poza to, co napisano’ (1 Kor. 4:6). w23.07 s. 16, ak. 10, 11