ថ្ងៃពុធ ទី១៦ ខែកក្កដា
ព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបច្បាស់ថា ការវែកញែករបស់ពួកអ្នកប្រាជ្ញគឺសុទ្ធតែឥតប្រយោជន៍។—១កូ. ៣:២០
យើងត្រូវចៀសវាងពីការធ្វើតាមការវែកញែករបស់មនុស្ស។ បើយើងមានទស្សនៈដូចមនុស្សដែលមិនឲ្យតម្លៃច្បាប់ព្រះយេហូវ៉ា យើងអាចចាប់ផ្ដើមមិនអើពើនឹងព្រះយេហូវ៉ានិងខ្នាតតម្រារបស់លោក។ (១កូ. ៣:១៩) «ប្រាជ្ញារបស់ពិភពលោកនេះ»ច្រើនតែនាំឲ្យមនុស្សមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ។ គ្រិស្តសាសនិកមួយចំនួននៅក្រុងពើកាម៉ុមនិងក្រុងធាទេរ៉ាបានទទួលឥទ្ធិពលពីមនុស្សជុំវិញពួកគេដែលគោរពបូជារូបព្រះនិងដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌។ លោកយេស៊ូបានឲ្យឱវាទយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ដល់ក្រុមជំនុំទាំងពីរនោះ ដោយសារពួកគេបានបណ្ដោយឲ្យមានអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ (បប. ២:១៤, ២០) សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សជុំវិញយើងអាចព្យាយាមធ្វើឲ្យយើងមានគំនិតមិនត្រឹមត្រូវ។ សមាជិកក្រុមគ្រួសារនិងអ្នកស្គាល់គ្នាប្រហែលជាព្យាយាមវែកញែកដើម្បីធ្វើឲ្យយើងគិតថាយើងជាមនុស្សតឹងរ៉ឹងពេក ហើយថាយើងគួរតែបំពានច្បាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគេប្រហែលជានិយាយថាការមានសីលធម៌ស្អាតស្អំគឺមិនសំខាន់ទេ ហើយថាគោលការណ៍សីលធម៌ក្នុងគម្ពីរគឺហួសសម័យ។ ជួនកាល យើងប្រហែលជាវែកញែកថាការណែនាំដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យយើងគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ យើងប្រហែលជាថែមទាំងចង់«ធ្វើលើសពីអ្វីដែលបានត្រូវសរសេរទុក»។—១កូ. ៤:៦ w២៣.០៧ ទំ.១៦ វ.១០-១១
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៧ ខែកក្កដា
មិត្តពិតបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់គ្រប់ពេលវេលា ហើយគាត់ប្រៀបដូចជាបងប្អូនដែលកើតមកដើម្បីជួយគ្នានៅពេលមានទុក្ខលំបាក។—សុភ. ១៧:១៧
ម៉ារៀជាម្ដាយលោកយេស៊ូត្រូវការកម្លាំង។ គាត់នឹងមានផ្ទៃពោះ តែគាត់មិនទាន់រៀបការទេ។ គាត់ក៏គ្មានបទពិសោធន៍ចិញ្ចឹមអប់រំកូនដែរ ប៉ុន្តែគាត់ត្រូវមើលថែកូនតូចដែលនឹងទៅជាមេស្ស៊ី។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយសារគាត់មិនដែលរួមដំណេកជាមួយនឹងបុរសណាម្នាក់ តើម៉ារៀនឹងពន្យល់អំពីរឿងនេះទៅយ៉ូសែបដែលជាគូដណ្ដឹងរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? (លូក. ១:២៦-៣៣) តើតាមរបៀបណាម៉ារៀបានទទួលកម្លាំង? គាត់បានរកជំនួយពីអ្នកឯទៀត។ ជាឧទាហរណ៍ គាត់បានសុំកាព្រីយ៉ែលឲ្យផ្ដល់ព័ត៌មានថែមទៀតអំពីភារកិច្ចនោះ។ (លូក. ១:៣៤) មិនយូរក្រោយមក គាត់បានធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅ«ឯតំបន់ភ្នំ»ក្នុងស្រុកយូដា ដើម្បីទៅសួរសុខទុក្ខអេលីសាបិតដែលជាសាច់ញាតិរបស់គាត់។ អេលីសាបិតបានសរសើរម៉ារៀ ហើយព្រះយេហូវ៉ាបានដឹកនាំអេលីសាបិតឲ្យប្រាប់ទំនាយដ៏គួរឲ្យលើកទឹកចិត្តអំពីទារកដែលនៅក្នុងផ្ទៃរបស់ម៉ារៀ។ (លូក. ១:៣៩-៤៥) ម៉ារៀនិយាយថាព្រះយេហូវ៉ា«បានធ្វើកិច្ចការយ៉ាងអស្ចារ្យដោយដៃរបស់លោក»។ (លូក. ១:៤៦-៥១) ព្រះយេហូវ៉ាបានពង្រឹងកម្លាំងម៉ារៀតាមរយៈកាព្រីយ៉ែល និងអេលីសាបិត។ w២៣.១០ ទំ.១៤-១៥ វ.១០-១២
ថ្ងៃសុក្រ ទី១៨ ខែកក្កដា
លោកធ្វើឲ្យយើងទៅជាស្ដេចនិងជាសង្ឃរបស់ព្រះដែលជាបិតារបស់លោក។—បប. ១:៦
អ្នកកាន់តាមមួយចំនួនតូចរបស់គ្រិស្តបានត្រូវរើសតាំងដោយឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធ ហើយពួកគេមានទំនាក់ទំនងដ៏ពិសេសជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ ពួក១៤៤.០០០នាក់ទាំងនេះនឹងបម្រើជាសង្ឃនៅស្ថានសួគ៌ជាមួយលោកយេស៊ូ។ (បប. ១៤:១) ទីបរិសុទ្ធនៃត្រសាលជាតំណាងថាពួកគេបានត្រូវទទួលជាកូនព្រះកាលដែលពួកគេនៅតែនៅផែនដី។ ព្រះធ្វើដូច្នេះដោយប្រើឫទ្ធានុភាពរបស់លោកដើម្បីរើសតាំងពួកគេ។ (រ៉ូម ៨:១៥-១៧) ទីបរិសុទ្ធបំផុតនៃត្រសាលជាតំណាងស្ថានសួគ៌ជាទីលំនៅរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ «វាំងនន»ដែលខណ្ឌរវាងទីបរិសុទ្ធនិងទីបរិសុទ្ធបំផុត ជាតំណាងរូបកាយជាសាច់ឈាមរបស់លោកយេស៊ូដែលរារាំងលោកមិនឲ្យចូលទៅស្ថានសួគ៌ជាសម្ដេចសង្ឃដ៏ឧត្ដុង្គឧត្ដមនៃវិហារក្នុងន័យធៀប។ ដោយលះបង់រូបកាយជាសាច់ឈាមរបស់លោកជាគ្រឿងបូជាដើម្បីមនុស្សជាតិ លោកយេស៊ូបានបើកផ្លូវឲ្យគ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងទាំងអស់មានជីវិតនៅស្ថានសួគ៌។ ពួកគេក៏ត្រូវលះបង់រូបកាយជាសាច់ឈាមរបស់ពួកគេដើម្បីទទួលរង្វាន់របស់ពួកគេនៅស្ថានសួគ៌ដែរ។—ហេ. ១០:១៩, ២០; ១កូ. ១៥:៥០ w២៣.១០ ទំ.២៨ វ.១៣